unikać

unikać
impf uniknąć
* * *
(-am, -asz); perf -nąć; vt
(+gen) (osoby, tematu, kłótni) to avoid; (ciosu) to dodge; (kary) to escape
* * *
unikać
ipf.
1. (= zostać ominiętym) escape, avert; (niebezpieczeństwa, śmierci) miss; (śmierci, konfliktu) escape; (kary) get off, walk free; (ciosów) dodge; uniknąć śmierci cheat death; nie można tego uniknąć it's unavoidable, it cannot be helped; uniknąć nieszczęścia o włos have a narrow escape, have a close shave, avoid sth by inches; udało jej się uniknąć kary she got off scot-free; uniknąć pomyłki avoid confusion; zręcznie uniknąć parry.
2. (= stronić) avoid, elude, eschew; sheer away (czegoś from sth); keep out, steer clear (kogoś of sb); (osoby, ludzi, wysiłku) avoid; (problemu, kwestii) evade, dodge; unikać kłopotliwych pytań dodge awkward questions; unikać (robienia) czegoś fight shy of (doing) sth; unikać kogoś/czegoś jak ognia avoid sb/sth like the plague; unikać czyjegoś wzroku avoid sb's look; unikać zbędnych słów waste no words; unikać tematu avoid l. dodge the issue; unikać ryzyka play for safety; unikać alkoholu stay dry; unikać rozgłosu keep a low profile.

The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary. 2003.

Игры ⚽ Поможем решить контрольную работу

Look at other dictionaries:

  • unikać — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, unikaćam, unikaća, unikaćają, unikaćany {{/stl 8}}– uniknąć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVa, unikaćnę, unikaćnie, unikaćnij, unikaćnął, unikaćnęli {{/stl 8}}{{stl 7}} starać się ustrzec przed czymś, uchronić,… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • unikać — Unikać, strzec się, wystrzegać się kogoś, czegoś jak ognia, jak morowego powietrza, jak (morowej) zarazy; stronić od kogoś, od czegoś jak od ognia, jak od morowego powietrza, jak od (morowej) zarazy «unikać, strzec się kogoś, czegoś bardzo… …   Słownik frazeologiczny

  • unikać — ndk I, unikaćam, unikaćasz, unikaćają, unikaćaj, unikaćał, unikaćany 1. forma ndk czas. uniknąć (p.) 2. «starać się nie stykać z kimś, z czymś, starać się nie mieć nic wspólnego z kimś, z czymś; stronić od kogoś, czegoś» Unikać ludzi. Unikać… …   Słownik języka polskiego

  • unikać [strzec się, wystrzegać się] — {{/stl 13}}{{stl 8}}{czegoś} {{/stl 8}}jak ognia {{/stl 13}}{{stl 7}} unikać czegoś bardzo, wystrzegać się skrupulatnie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Jak ognia unikał rozmów na temat swojego życia osobistego. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • owijać w bawełnę — Unikać bezpośredniej odpowiedzi na pytanie; zwodzić, zbywać, lub wykręcać się Eng. To avoid answering a question directly, especially because one is too careful or hesitant; to stall, hedge, or equivocate …   Słownik Polskiego slangu

  • morowy — Bać się kogoś, czegoś jak morowego powietrza, jak morowej zarazy zob. bać się 1. Unikać, strzec się, wystrzegać się kogoś, czegoś jak morowego powietrza, jak morowej zarazy; stronić od kogoś, od czegoś jak od morowego powietrza, jak od morowej… …   Słownik frazeologiczny

  • ogień — 1. Coś piecze, pali kogoś jak ogień, żywym ogniem a) «coś jest przyczyną silnego, przejmującego, piekącego bólu»: Pod palcami czułem na policzku i uchu grubą pręgę, która straszliwie bolała i piekła jak ogień. J. Brzechwa, Owoc. b) «ktoś ma… …   Słownik frazeologiczny

  • powietrze — 1. Coś wisi, zawisło w powietrzu «pewne symptomy wskazują, że coś zdarzy się lada chwila»: Wojna rosyjsko japońska wisi w powietrzu. J. Parandowski, Niebo. Otóż, proszę państwa, być może to wisi w powietrzu, ale do sporu między Sejmem a… …   Słownik frazeologiczny

  • zapowietrzony — Omijać, unikać kogoś jak zapowietrzonego; uciekać, stronić od kogoś jak od zapowietrzonego «omijać z daleka, unikać kogoś»: (...) niedawno dostała wiadomość o śmierci matki i nie wiadomo czemu wszyscy jej z tego powodu unikają jak zapowietrzonej …   Słownik frazeologiczny

  • zaraza — Bać się kogoś, czegoś jak (morowej) zarazy zob. bać się 1. Unikać, strzec się, wystrzegać się kogoś, czegoś jak (morowej) zarazy, stronić od kogoś, od czegoś jak od (morowej) zarazy zob. unikać …   Słownik frazeologiczny

  • ogień — m I, D. ognia; lm M. ognie, D. ogni 1. «zjawisko wydzielania się ciepła i światła towarzyszące paleniu się ciał, postrzegane w postaci płomieni i żaru; płomień» Jasny, nikły, słaby, wielki ogień. Blask, żar ognia. Słup, strumień, ściana ognia.… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”